Ur. 1993 r, absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom magisterski uzyskała w Pracowni Litografii pod kierunkiem dr hab. Piotra Panasiewicza. Regularnie współpracuje z Wydawnictwem Uniwersytetu Jagiellońskiego, dla którego przygotowuje ilustracje do książek naukowych. Autorka szaty graficznej do takich tomów jak Anty-Beatrycze oraz Międzyliteratura jako przestrzeń dialogu. Interesuje się mitologią Japonii i Korei, teoriami o starożytnych kosmitach oraz kryptozoologią. Zawodowo zajmuje się ilustracją, malarstwem, grafiką oraz tatuażem.
Alicja Duzel-Bilińska i Grzegorz Biliński (nieformalna grupa artystyczna Alicja i Grzegorz Bilińscy). Artyści sztuk wizualnych, scenografowie, architekci, profesorowie krakowskiej ASP. Główne zainteresowania i twórczość lokują na pograniczu dyskursu i działań artystycznych odnoszących się do przestrzeni hybrydycznej. Obszarem ich aktywności są nowe media plus przestrzeń, architektura, urbanistyka, również jako instalacja artystyczna, a także scenografia, wystawiennictwo. Autorzy kilkudziesięciu realizacji przestrzennych.
Swoje prace prezentowali w kraju i za granicą (Stany Zjednoczone – Uniwersytet Harvarda Cambridge Massachusetts, Salzburg – Międzynarodowy Festiwal Muzyki Operowej, a także Holandia, Niemcy, Włochy, Chorwacja, Rumunia).
Autorzy i moderatorzy 60 audycji radiowych pt #SZTUKANAUKA związanych z tematyką konsilencji wiedzy, w których uczestniczyli zarówno artyści jak i naukowcy, a także debat dotyczących uwspólniania się metodologii sztuki i nauki /współptraca radiowa z M.Horodyskim/.
Członkowie trasnsdyscyplinarnego zespołu badawczego, który odnalazł i reaktywował wybitne dzieło sztuki robotycznej lat 60. SENSTER autorstwa E. Ihnatowicza.
Alicja jest członkiem Rady Programowej Instytutu Somaesthetics And The Arts Center, którego partnerem jest Richard Shusterman.
Grzegorz jest również promotorem doktorantów działających w obszarze progresywnych sztuk cyfrowych.
Oboje współtworzyli Instytut Sztuk Progresywnych ASP.
Zenon Fajfer – poeta, dramaturg, twórca nowych form literackich, teatralnych i książkowych, wraz z Katarzyną Bazarnik współtwórca liberatury – gatunku łączącego tekst z książką (łac. liber) w integralną całość.
mgr, nauczycielka języka polskiego w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Krakowie.
Jej zainteresowania badawcze obejmują narracje tożsamościowe w literaturze pokolenia Y, zjawiska kulturowe w serwisie YouTube oraz przecięcia i połączenia współczesnej edukacji literackiej, medialnej i artystycznej.
dr hab. Anna Nacher, prof. UJ – pracuje w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na kulturze cyfrowej, badaniach nad dźwiękiem, sztuce mediów, e-literaturze, humanistyce ekologicznej i posthumanizmie. W semestrze jesiennym 2019/20 wykładała jako Fulbright Scholar-in-Residence w ramach programu Creative Digital Media w Winona State University (USA). Ma w dorobku wykłady gościnne w Aarhus University, Aalborg University (program Media Arts Cultures Erasmus Mundus), UCLA Art|Sci Programe, Washington State University-Vancouver, University of Minnesota. Autorka trzech książek oraz licznych artykułów i rozdziałów w monografiach opublikowanych w Polsce i za granicą (m.in. w czasopismach „European Journal of Women’s Studies”, „Hyperrhiz”, „communications+1”, „Kulturze Współczesnej”, „Tekstach Drugich” oraz w zbiorach wydanych w Routledge, Transcript Verlag czy Vernon Press). W 2021 roku była współkuratorką wystawy online sztuki cyfrowej i literatury elektronicznej powstałej w czasie pandemii Covid-19 https://eliterature.org/elo2021/covid wraz z Sorenem Brø Poldem (Aarhus University) i Scottem Rettbergiem (University of Bergen), w ramach grantu DARIAH-eu.
Redaktorka naczelna „Przeglądu Kulturoznawczego”, zastępczyni przewodniczącej Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk. Od 2019 roku członkini Board of Directors Electronic Literature Organization.
Aktywność naukową łączy z działalnością artystyczną oraz ekologiczną. Od 1999 roku współtwórczyni projektu muzyki improwizowanej Projekt Karpaty Magiczne, z którym ma na koncie kilkanaście płyt wydanych w Polsce i za granicą, dwie trasy koncertowe w Stanach Zjednoczonych, wielokrotne koncerty w Polsce i Europie. Aktywna także w projektach solowych z obszaru field recordings, od 2020 roku współpracuje z amerykańską artystką Victorią Vesną (Noise Aquarium Online Meditation, Alien Stardust Online Meditation), w 2021 online Artist-in-Residence w UCLA’s Center for the Art Of Performance w ramach projektu Atmosphere of Sound: Sonic Art In Times of Climate Disruption. Od 2015 roku współprowadzi wraz z Markiem Styczyńskim ośrodek bioregionalny Biotop Lechnica w Lechnicy na Słowacji, gdzie regularnie organizowane są warsztaty permakulturowe.
nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół w Szczekocinach i Społecznej Szkole Podstawowej im. 8 Pułku Ułanów Ks. Józefa Poniatowskiego w Szczekocinach. Prezes Lelowskiego Towarzystwa Historyczno-Kulturalnego im. Walentego Zwierkowskiego. Jest twórcą i koordynatorem projektów edukacyjnych, społecznych i artystycznych. Autor scenariuszy lekcji i projektów polonistycznych. Współpracuje z Edukacyjną Fundacją im. Romana Czerneckiego, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Forum Dialogu i Muzeum Sztuki w Łodzi. Szczególnie angażuje się w działalność związaną z tematyką żydowską. Współorganizuje m.in. Szczekociński Festiwal Kultury Żydowskiej, a obecnie Szczekociński Festiwal Dialogu Kultur i coroczne Święto Ciulimu-Czulentu w Lelowie. Jest laureatem Nagrody im. Księdza Stanisława Musiała (2014), wyróżnienia w konkursie Nagroda POLIN (2016), Nagrody im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata” (2018), Nagrody im. Karola Miarki (2022). Jest autorem, redaktorem i współredaktorem ponad 20 książek, m.in. „Awangarda w Szczekocinach”, „Lelów – miejsce, doświadczenie, pamięć”, „Uczymy dalej. Roman Czernecki i jego szkoły w Słupi i Szczekocinach”, „Wieża Dawida. Chasydzi lelowscy”.
dr hab. prof. Uniwersytetu Gdańskiego. Łączy zainteresowania literaturoznawcze (literatura XX i XXI w.) z badanymi nad edukacją polonistyczną. Autor wielu artykułów naukowych oraz książek Tadeusz Różewicz wobec niewyrażanego, Kraków 2008, Niepoprawny istnieniowiec. Bolesław Leśmian i doświadczenie literatury, Gdańsk 2019. Praktykowanie lektury, Gdańsk 2019. Współredaktor m. in. Sztuka interpretacji. Poezja polska XX i XXI wieku, Gdańsk 2014, Adaptacje. Szkolne użycia (anty)teorii literatury, Gdańsk 2018. Redaktor serii wydawniczej Ponowoczesna dydaktyka polonistyczna (poświęconej problemom polonistyki szkolnej).
Udział w projektach naukowych:
Członek zespołu badawczego w projekcie Instytutu Badań Edukacyjnych Dydaktyka literatury i języka polskiego w gimnazjum w świetle nowej podstawy programowej w ramach „Badanie jakości i efektywności edukacji oraz instytucjonalizacja zaplecza badawczego” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet III – Wysoka jakość systemu oświaty, Działanie 3.1 – Modernizacja systemu nadzoru i zarządzania w oświacie, Poddziałanie 3.1.1 – Tworzenie warunków do monitorowania ewaluacji i badań systemu oświaty (2012 -2015).
Główny wykonawca grantu Ponowoczesna dydaktyka polonistyczna. Teoria i praktyka (kierownik prof. dr hab. G. Tomaszewska) w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki (2016-2019).
Urodzony w 1949 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. W. Taranczewskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem i medalem rektora w 1973 r. W tymże roku rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademii, otrzymując w 1992 r. tytuł profesora. W latach 1981–1993 prowadził pracownię rysunku, a w latach 1993–2019 pracownię malarstwa; w latach 1996–2002 był dziekanem macierzystego Wydziału, a w latach 2008–2012 rektorem ASP.
Uczestniczył w około 200 wystawach w Polsce i za granicą. Miał ponad 60 wystaw indywidualnych, m.in. w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Berlinie, Nowym Jorku, Pradze, Paryżu, Norymberdze, Essen i Kijowie. Uzyskał wiele nagród w konkursach malarstwa, rysunku, grafiki i plakatu; w 1991 r. nagrodę Ministra Kultury i Sztuki RP za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne, a w r. 2012 nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wkład w rozwój wyższego szkolnictwa artystycznego; Krzyż Kawalerski Polonia Restituta 2013; Nagroda Województwa Małopolskiego „ARS QUAERENDI” 2015; Nagroda Miasta Krakowa 2015; Złoty Medal „Zasłużony Kulturze — Gloria Artis” 2018. W latach 1981/82 przebywał w USA na półrocznym stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, uzyskując tam stypendium Fundacji Ford & Rockefeller.
W r. 2017 opublikował tom wspomnień „Moja Akademia”.
Jest wiernym panem jamnika szorstkowłosego Felka Trzeciego.
Prace w zbiorach: Muzea Narodowe w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Lublinie i Kielcach; Muzea Okręgowe w Tarnowie i Toruniu; Muzeum Historyczne Miasta Krakowa; Muzeum ASP w Krakowie; Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego; Muzeum Chełmskie w Chełmie; Muzeum im. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy; Muzeum Miasta Jaworzna; Muzeum Częstochowskie; Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży; Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega; Muzeum Plakatu w Wilanowie; kolekcja Centrum Sztuki „Studio” im. S. I. Witkiewicza w Warszawie; kolekcja ostromecka Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy; kolekcja Filharmonii Warmińsko-
-Mazurskiej w Olsztynie; Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu; Bank Przemysłowo-Handlowy w Krakowie; galerie BWA w Poznaniu, Sieradzu i Białymstoku; Fundacja Malarstwa Polskiego w Lesku; The New York Public Library; Polish Institute of Arts & Sciences; The Kosciuszko Foundation – Nowy Jork; muzeum Mondriaanhuis w Amersfoort w Holandii; muzeum Fundación Antonio Pérez w Cuenca w Hiszpanii oraz kolekcje prywatne w kraju i za granicą.
Koordynator:
Koordynator:
Koordynator:
jest studencką organizacją działającą na Wydziale Polonistyki UJ, przy Katedrze Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej. Koło zrzesza studentów i studentki filologii polskiej nauczycielskiej, komparatystyki, edytorstwa i polonistyki antropologiczno-kulturowej, którzy przygotowują się do wykonywania zawodu nauczyciela polonisty. Swoją działalność opiera przede wszystkim na organizacji wydarzeń i spotkań, których celem jest namysł nad poszczególnymi zagadnieniami edukacji polonistycznej. Najważniejszym, corocznym przedsięwzięciem, jest Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Szkoła”, która odbywa się 1 czerwca od 2021 roku. W swoich działaniach Koło współpracuje nie tylko ze społecznością Wydziału Polonistyki, lecz także z Instytutem Filologii Klasycznej i Stowarzyszeniem Polonistów afiliowanym przy WP UJ.
