Heritage_lab to platforma badawczo-edukacyjna funkcjonująca w ramach OMBEiK, której celem jest organizowanie oraz prowadzenie działań naukowych i popularyzatorskich, dotyczących problematyki dziedzictwa kulturowego obszaru basenu Morza Śródziemnego, w tym roli klisz kulturowych, u003ciu003eheritage sitesu003c/iu003e oraz u003ciu003esensory heritage,u003c/iu003e ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa starożytnej Grecji.rnrnStrukturę organizacyjną platformy tworzy koordynator – Sebastian Borowicz oraz członkowie OMBEiK. Heritage_lab ma formułę otwartą, umożliwiającą dołączanie do niej także innych, zewnętrznych podmiotów edukacyjnych, badawczych czy muzealnych. Ma to na celu tworzenie możliwie szerokiego, aktywnego forum dla transdyscyplinarnej współpracy środowiskowej, wymiany doświadczeń, wiedzy oraz idei związanych z dziedzictwem kulturowym obszaru Śródziemnomorza od starożytności po czasy współczesne. Jednym z celów Heritage_lab jest także organizowanie i prowadzenie działań edukacyjnych oraz promocyjnych, związanych z wszelkimi aspektami europejskiego dziedzictwa kulturowego, tak literackiego, umysłowego, jak i materialnego.rnrnHeritage_lab współpracuje obecnie m.in. z Polskim Instytutem Archeologicznym w Atenach, Wydziałem Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziałem Intermediów ASP w Krakowie, Fundacją Instytut Sztuk Progresywnych czy Szkołą Polską im. Zygmunta Mineyki przy Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Atenach.rnu003ch2u003eDziałania podejmowane w ramach Heritage_lab:u003c/h2u003ernu003culu003ern tu003cliu003eudział w międzynarodowej konferencji Scales of Social Environmental u0026amp; Cultural Change in Past Societies, 13-18 marca 2023 r., Christian-Albrechts-Universität zu Kiel. Wystąpienie u003ciu003eMan and things: Kinesisc and proxemics in the process of perception of objects in the archaic Greek cultureu003c/iu003e (Sebastian Borowicz);u003c/liu003ern tu003cliu003eudział w międzynarodowej konferencji u003ciu003eThe Constant Participant: Constructing and Affirming Identity through Material Culture in Ancient Greek Sanctuaries and Modern Museumsu003c/iu003e, to be held in Athens from the 8u003csupu003ethu003c/supu003e to the 10u003csupu003ethu003c/supu003e of May 2024. Wystąpienie u003cemu003eUnveiling the Non-material Heritage: The Early Iron Age Greek Sensorimotor Model and Its Significance for Contemporary Heritage Studies u003c/emu003e(Sebastian Borowicz);u003c/liu003ern tu003cliu003eorganizacja międzynarodowej sesji naukoweju003ciu003e Les poétiques sympotiques de l’antiquité à nos joursu003c/iu003e, OMBEiK u0026amp; PIAA, Ateny, październik 2023 r. (Joanna Hobot-Marcinek, Sebastian Borowicz);u003c/liu003ern tu003cliu003ewspółredakcja numeru specjalnego Roczników Humanistycznych, zeszyt z filologii klasycznej z materiałami z sesji u003ciu003eLes poétiques sympotiques – Sympotic poeticsu003c/iu003e (Sebastian Borowicz). Wydanie numeru przewidziane jest na 2024 r.;u003c/liu003ern tu003cliu003epobyt badawczy w American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 2022 r., (Sebastian Borowicz, u003ciu003eVisiting Senior Associate Memberu003c/iu003e);u003c/liu003ern tu003cliu003epobyt badawczy w British School at Athens. Institute for Advanced Research (BSA), 2022 r., (Sebastian Borowicz, u003ciu003eFull Senior Memberu003c/iu003e);u003c/liu003ern tu003cliu003epobyt badawczy w The Knossos Research Center, BSA, 2022 r., (Sebastian Borowicz, u003ciu003eFull Senior Memberu003c/iu003e);u003c/liu003ern tu003cliu003epobyt badawczy w The Warburg Institute, School of Advanced Study, University of London, 2022 r., Sebastian Borowicz.u003c/liu003ernu003c/ulu003ernu003ch2u003eProjekty badawcze związane z działalnością Heritage_lab:u003c/h2u003ernu003ca href=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/projekty/analiza-elementow-kultury-wizualnej-poznej-epoki-brazu-w-egejskim-kregu-kulturowym/u0022u003eAnaliza elementów kultury wizualnej w egejskim kręgu kulturowymu003c/au003e, grant NCN (2021-2022 r.).rnrnu003ca href=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/projekty/edukacyjna-funkcjaheritage-sites-w-warsztacie-wspolczesnego-polonisty/u0022 target=u0022_blanku0022 rel=u0022noopeneru0022u003eEdukacyjna funkcja u003cemu003eheritage sitesu003c/emu003e w warsztacie współczesnego polonistyu003c/au003e, grant ID UB (2022 r.).rnrnu003ca href=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/projekty/mother-gin/u0022u003eu003cemu003eMother Ginu003c/emu003e oraz inne „mateczki” w angielskiej kulturze wizualnej ery manufaktur i wczesnej industrializacji u003c/au003e(2022 r.).rnrnu003ca href=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/projekty/poetyki-sympotyczne-od-antyku-do-wspolczesnosci/u0022u003ePoetyki sympotyczne – od antyku do współczesnościu003c/au003e (2023 r.).rnu003ch2u003eWcześniej realizowane projekty badawcze związane z działalnością naukową członków Heritage_lab to:u003c/h2u003ernu003cemu003eAnus ebria et delirans w kulturze europejskiej (średniowiecze – XIX wiek)u003c/emu003e, grant NCN realizowany w latach 2013-2016rnrnu003cemu003eDionizyjska Pani i fantasmagoria śmierci. Przestrzeń semiotyczna starości i upojenia w polskiej literaturze współczesneju003c/emu003e, grant MNiSW realizowany w latach 2006-2009.rnrnu003cstrongu003eZapraszamy też do śledzenia strony fanowskiej prezentującej ciekawostki dotyczące badanej przez nas kliszy kulturowej u003cemu003eanus ebria et deliransu003c/emu003eu003c/strongu003e (kliknij obrazek).rnrnu003ca href=u0022https://www.facebook.com/profile.php?id=100064005406478u0022u003eu003cimg class=u0022alignnone wp-image-247 size-fullu0022 src=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/wp-content/uploads/2023/09/heritage1.pngu0022 alt=u0022u0022 width=u0022725u0022 height=u0022672u0022 /u003eu003c/au003ernrnPrzerys obrazu Petrusa Staverenusa (1615-1660), Starucha pijąca z kieliszka autorstwa Pauliny Antolakrnu003ch2u003eu003c/h2u003ernu003ch2u003eSensory heritageu003c/h2u003ernBadania nad dziedzictwem sensorycznym człowieka należą obecnie do wzbudzających największe zainteresowanie w naukach humanistycznych. Dotyczą one m.in. problemu postrzegania przestrzeni, widzenia i ruchu, ale także powstawania, funkcjonowania i kultywowania określonych modeli percepcyjno-motorycznych oraz, co ważne, ich znaczenia dla interpretacji źródeł. Podkreślana jest tym samym fundamentalna rola ruchu ciała i gestów w aktach percepcji, które są zawsze kształtowane w określonym otoczeniu społeczno-kulturowym. Model sensomotoryczny stanowi więc element porządku kulturowego, opartego na wyuczonych wzorcach społeczno-behawioralnych, przekazywanych przez działania kinestetyczne, takie jak na przykład specyficzne nawyki i taktyki poruszania się w otaczającym środowisku, postrzegania znajdujących się w nim obiektów (ludzi, zwierząt, zjawisk, elementów krajobrazu, budowli), umiejscawiania się względem nich i reagowania na ich obecność. Komponenty te były rozwijane i przekazywane nie tylko w wyniku bezpośrednich interakcji między ludźmi, ale także przez wytwarzane rzeczy, na przykład malowidła wymagające znajomości określonych strategii odbiorczych czy zastosowania odnośnej wiedzy dostępnej dzięki rozbudowanym praktykom mnemotechnicznym (epos). Wytwory ludzkie utrwalały więc właściwe ówczesnemu życiu społecznemu elementy proksemiki i kinezyki odgrywając istotną rolę w procesie podtrzymywania i transmisji modeli sensomotorycznych. Dla nas, zaś, owe zabytki to podstawowe źródła do wnioskowania o przeszłości.rnrnChoć badania nad percepcją i zdolnościami motorycznymi w kulturach dawnych są obecnie intensywnie rozwijane, to rzadko rozważa się percepcję człowieka archaicznego w kontekście mechanizmów kulturowych, związanych z przekazywaniem określonych tradycji, wzorców czy nawyków sensomotorycznych i konsekwencji tego dla procesu interpretacji. Sposób poruszania się (chodzenie procesyjne u003ciu003evsu003c/iu003e skradanie się), określanie swojego położenia (np. przez poszukiwanie miejsca z widokiem lub lokalizowanie budynków/obiektów), kierunków (lewo i prawo), wreszcie sam akt patrzenia (wypatrywanie, obserwowanie u003ciu003evsu003c/iu003e celowe uwidacznianie lub ukrywanie czegoś) to kulturowo waloryzowane gesty związane z życiem społecznym. Jednocześnie fizyczne przejawy tych czynności mają swoje biologiczne, neurofizjologiczne podłoże związane m.in. ze zdolnością do sytuowania się w przestrzeni, cielesną samoświadomością i ucieleśnioną symulacją. W badaniach kognitywnych podkreśla się rolę u003cemu003emultisensory integrationu003c/emu003eczy u003cemu003esomatosensory and viscero-motor representationsu003c/emu003e, co ma istotne implikacje dla badań nad synestetycznym, transmedialnym wymiarem percepcji. Duże znaczenie mają tu również badania z zakresu psychologii rozwojowej. Według Jerome’a Brunera tzw. reprezentacje enaktywne są jedną z podstawowych metod poznawania świata i budowania wiedzy o nim, właśnie przez działania motoryczne. Kinestezja, poruszanie się człowieka i towarzyszące temu akty percepcji zmysłowej są zatem zagadnieniami złożonymi, wymagającymi wyjścia poza ramy antropologii kulturowej. Co więcej, wspomniane czynności składają się na dziedzictwo kulturowe w takim samym stopniu jak rzeczy, malowidła, architektura czy przejawy tzw. wyższych funkcji psychicznych, jak choćby poematy epickie czy hymny. Dziedzictwo sensoryczne stanowi tu obszar badań kulturowych równoległy do dziedzictwa materialnego i mentalnego, co umożliwia poszerzenie interpretacji o tzw. u003ciu003ethick descriptionu003c/iu003e.rnrnu003cimg class=u0022alignnone wp-image-248 size-fullu0022 src=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/wp-content/uploads/2023/09/heritage2.pngu0022 alt=u0022u0022 width=u0022894u0022 height=u0022672u0022 /u003ernu003ch2u003eHeritage sitesu003c/h2u003ernu003ciu003eHeritage sitesu003c/iu003e to jeden z trzech opracowywanych w OMBEiK modułów ukierunkowanej u003ca href=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/edukacja-multimodalna/czemu-multimodalnosc/u0022u003emultimodalnieu003c/au003e polonistyki. Jego celem jest wykorzystanie zaawansowanych technologii oraz miejsc dziedzictwa kulturowego do budowania nowego typu kompetencji interpretacyjnych uczniów i studentów, które są obecnie osadzone w technotopiach i zsieciowanych środowiskach cyfrowych. Łączenie czujników sensorycznych czy gogli VR, mediów lokacyjnych z rzeczywistym otoczeniem kulturowym ma umożliwiać uczestnikom wykraczanie poza tradycyjne praktyki interpretacyjne właściwe literaturze monomedialnej, budowanie nowych kompetencji poznawczych opartych o immersyjność i tzw. sieciowe obiekty sztuki. Działania te realizowane są m.in. przez strategie dryftu sytuacjonistycznego, transurbacji, ucieleśnioną symulację, analizę dokumentacji/obiektów w galeriach (u003ciu003enon-siteu003c/iu003e) i zestawienie ich z u003ciu003eheritage siteu003c/iu003e, cyberkartografie, elementy grywalizacji (u003ciu003emissionsu003c/iu003e) czy eseistyczne metawypowiedzi i fotoeseje o u003ciu003eheritage sites,u003c/iu003e właściwe praktykom landartowym. W ucieleśnionym odbiorze u003ciu003eheritage sitesu003c/iu003e, w czasie przechadzek (dryfów) wykorzystywana jest przez uczniów wyobraźnia kartograficzna, mapowanie partycypacyjne, u003ciu003ebio mappingu003c/iu003e, pejzaże emocjonalne czy neogeografia. Projektowany dryf, czy też spacer, polega więc m.in. na łączeniu na nowe sposoby wiedzy teoretycznej (komentarza) z wiedzą powstająca na miejscu, tj. w wyniku rodzących się pytań, dyskursów, ucieleśnionym byciu, byciu cyfrowo zapośredniczonym, mapowanym i osadzanym w sieci. Taki eksperymentalny model wytwarzania wiedzy zachodzi już w hybrydowym układzie, na który składają się aktorzy ludzcy i pozaludzcy, świat organiczny, komponent komunikacyjny, spektrum elektromagnetyczne i obiekty techniczne; tworzy więc, jakby powiedział Henri Lefebvre, „u003ciu003esytuacjęu003c/iu003e, moment nowy, zaskakujący i obdarzony twórczym kontekstem”. Rodzące się w trakcie takich dryfów strategie odbioru, będące u003ciu003ede factou003c/iu003e budowaniem krytycznego instrumentarium nowego typu, uczniowie czy studenci mogą następnie wykorzystywać w reinterpretacjach tradycyjnych, monomedialnych dzieł literackich – u003ciu003egreat booksu003c/iu003e.rnu003colu003ern tu003cliu003eu003ca href=u0022http://biomapping.net/u0022u003ebiomapping.net/u003c/au003e; u003ca href=u0022http://emotionalcartography.net/u0022u003eemotionalcartography.net/u003c/au003e; u003ca href=u0022http://paris.emotionmap.net/paris.pdfu0022u003eparis.emotionmap.net/paris.pdfu003c/au003eu003c/liu003ern tu003cliu003e H. Lefebvre, Henri Lefebvre on Situationist International, wywiad przeprowadzony przez Kristin Ross, zima 1997, wersja online: u2028u003ca href=u0022http://www.notbored.org/lefebvre-interview.htmlu0022u003ewww.notbored.org/lefebvre-interview.htmlu003c/au003eu003c/liu003ernu003c/olu003ernu0026nbsp;rnrnu003cimg class=u0022alignnone size-full wp-image-249u0022 src=u0022https://ombeik.polonistyka.uj.edu.pl/wp-content/uploads/2023/09/herritage-bg.pngu0022 alt=u0022u0022 width=u0022935u0022 height=u0022923u0022 /u003ernrnu0026nbsp;
